Argentina (Blog de Kogge nr. 1)

Het was een doordeweekse ochtend. Ik lag nog halfdood in mijn bed wakker te worden toen ik besloot mijn mobiel te checken. En daar was het: het mailtje waar ik al maandenlang op aan het wachten was. Het mailtje met de informatie over mijn bestemming. Want ik wist al dat ik een jaar weg ga, maar alleen nog niet waar heen. Mensen hebben me vaak vreemd aangekeken als ik weer eens vertelde: 'Ik ga weg. Ik weet alleen nog niet waar naartoe.’
Die ochtend was er dus geen slaperigheid meer te bekennen. Met een kloppend hart tikte ik het mailtje aan. Ik ging er als een sneltrein doorheen.
Het is Argentinië geworden. Officieel was het mijn eerste keuze, maar eigenlijk vond ik alle landen even leuk, omdat elk land iets unieks heeft. Omdat ik het kiezen zo moeilijk vond, heb ik letterlijk papiertjes gemaakt met de namen van de landen die me aanspraken. En toen maar lootjes trekken. Als de organisatie me had verteld dat er alleen in Taiwan nog plaats was, had ik waarschijnlijk net zo juichend mijn koffers gepakt.
Maar ik ga dus naar Argentinië. En door dat nieuws ben ik drie dagen lang met een grote grijns naar school gefietst. Zal er wel eng uit hebben gezien.