11 Dagen (Blog de Kogge nr. 5)
Blijf op de hoogte en volg Lotte
04 Augustus 2015 | Nederland, Spanbroek
Dit zal de laatste blog zijn die ik vanuit Nederland schrijf. De volgende keer dat ik voor de Kogge achter mijn laptop zit, zal in een ander huis zijn, met andere mensen en rare gewoontes.
Toen ik begon met mijn plannen voor mijn uitwisseling duurde het nog anderhalf jaar voordat het zo ver was. Het was raar om de maanden langzaam over te zien gaan in weken, maar nu veranderen die weken weer in het aantal dagen. Op dit moment heb ik nog 11 dagen over. Nog maar 11 dagen zonder gastgezinnen, grote sociale hindernissen en een vreemde taal. Bizar.
Dingen als koffers, wereldstekkers en goede oortjes worden deze week nog even gekocht. Ik moet een selectie maken van dingen die ik mee neem, en damn, dat is moeilijk. Het liefst wil ik elk boek uit mijn boekenkast meenemen, want de gedachte dat ik ze een jaar lang niet kan lezen is pure horror.
Ik merk ook dat ik de neiging heb om nu nog alles te doen dat ik ooit heb gewild. Dat ene liedje op de piano leren? Moet nu. Stel dat ik daar geen piano heb. Dat ene boek nog herlezen? Moet voordat ik weg ga, want hij is te zwaar voor in mijn koffer. Alsof ik nooit meer de kans krijg om dat soort dingen nog een keer te doen.
Dat is natuurlijk niet waar. Mijn leven houd niet op nadat ik het vliegtuig instap. Mijn leven gaat ook gewoon door nadat ik weer in Nederland ben. En dan staat mijn piano er nog steeds. Wat fijn is, want dat liedje krijg ik er natuurlijk niet meer in, met die 11 dagen.
Toen ik begon met mijn plannen voor mijn uitwisseling duurde het nog anderhalf jaar voordat het zo ver was. Het was raar om de maanden langzaam over te zien gaan in weken, maar nu veranderen die weken weer in het aantal dagen. Op dit moment heb ik nog 11 dagen over. Nog maar 11 dagen zonder gastgezinnen, grote sociale hindernissen en een vreemde taal. Bizar.
Dingen als koffers, wereldstekkers en goede oortjes worden deze week nog even gekocht. Ik moet een selectie maken van dingen die ik mee neem, en damn, dat is moeilijk. Het liefst wil ik elk boek uit mijn boekenkast meenemen, want de gedachte dat ik ze een jaar lang niet kan lezen is pure horror.
Ik merk ook dat ik de neiging heb om nu nog alles te doen dat ik ooit heb gewild. Dat ene liedje op de piano leren? Moet nu. Stel dat ik daar geen piano heb. Dat ene boek nog herlezen? Moet voordat ik weg ga, want hij is te zwaar voor in mijn koffer. Alsof ik nooit meer de kans krijg om dat soort dingen nog een keer te doen.
Dat is natuurlijk niet waar. Mijn leven houd niet op nadat ik het vliegtuig instap. Mijn leven gaat ook gewoon door nadat ik weer in Nederland ben. En dan staat mijn piano er nog steeds. Wat fijn is, want dat liedje krijg ik er natuurlijk niet meer in, met die 11 dagen.
-
24 Augustus 2015 - 23:14
Annet Kruiver:
Ook wij vinden het leuk om je blog te lezen. -
25 Augustus 2015 - 08:32
Levina Van Teunenbroek:
Wat leuk! Ik volg graag je avonturen en overdenkingen. -
25 Augustus 2015 - 15:09
Marga Hooglugt:
hoi Lotte alles lekker daar, ik ga je volgen hoor vind ik erg leuk, succes! gr -
25 Augustus 2015 - 18:48
Els Van Teunenbroek:
Heel leuk om je te kunnen volgen. Geniet ervan!! Die boeken lees je straks in het spaans.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
